Bir öğretmenin yazdığı bu Cumhuriyet şiirini okumanızı isterim..
Muhteşem yazmış...
Hep biz konuştuk, biraz da Cumhuriyet konuşsun
SÖYLE CUMHURİYETİM
Tek bir ilke yetiyor, aşıyor güçlükleri
Sığ sularda değil, derinlerde yüzüyor
Bir çırpınışı dağıtıyor, bahtsız sessizliği
Gürül gürül akıyor, boğuyor esareti
Yaşıyor bağrında, beyaz güvercinin
Duyuyor, görüyor, hissediyor
Öz, söz biliyor, biliyor; keskindir kalem kılıçtan
Düşünen bir dimağ, daha parlak yakuttan
Selam duruyor; yiğide, şühedaya, al bayrağa
Koruyor, korkusuzca; meydan yok tutsaklığa
Bir çift çakır gözden bakıyor hürriyet
Cehalet duvarını çığ gibi yıkıyor
Uçuyor, pervasız kartalın gökte kanatları
Kadının, çocuğun, gencin, yaşlının
Uzuyor, pençeleri karanlığı yırtıyor
Özgür düşlerimin kıyısında bekliyor
Taşıyorum göğsümde, istiklâl kıvılcımı
Alev alev aydınlık, yoluma kıvanç serpiyor
İçimdeki çocuk büyüyor, coşuyor seninle
Koşuyor maviliğe, daha maviye koşuyor
Dilsiz değil yüreğim, değil kimsesiz geleceğim
Seninle çoğalıp, seninle şahlanıyor sesim
Hangi rüzgârına kapılayım, söyle!
Söyle cumhuriyetim!
Ve ben anneyim, babayım
Şefkatli kucağım
Ruhum özgürlük
Gökçeden umudum
Bir şarkı söylüyor, bir şarkı düşlerim
Dem tutuyor, başucunda egemenliğim
Haykırıyor, semalardan süzülen esenlik
Ben
Ben
Ben
Hürüm.
Seyhan Korkmaz